Le splendide ville di Lucullo Bookmark and Share


Testo originale
Lucius Lucullus ditissimus Romanorum fuit quia, cum contra Mithridatem in Asiam consul missus esset, ingentissimam praedam ceperat et Romam cum infinitis spoliis rediverat. Tum villas splendidas immenso sumptu aedificaverat. . Hic villam habuit apud Tusculum pulcherrimam, porticibus et exedris ornatam, tricliniis magnificiis et tablinis pretiosis praedítam. Cum olim in unam ex iis villis Pompeius venisset ut eum visitarent, dixissetque eam habitationem esse quidem aestate peramoenam, sed hieme minus commodam, Lucullus: “Num putas – inquit – me minus sapere quam harundines, quae, adveniente hieme, sedem commutant?” Habebat enim alias villas in regionibus calidioribus, in quibus hiemare solebat. Villarum magnificentiae respondebat epularum sumptus: is enim tam splendide epulabatur ut nemo umquam magnificentiora convivia apparare posset. Quare cenae splendidae et sumptuosae –Lucellinae- appelatae sunt. Cum aliquando modica ei cena posita esset, coquum graviter obiurgavit; et quia ille se excusabat et dicebat se non putavisse lautum convivium parandum esse, cum nemo ad cenam invitatus esset: "Quid?- inquit iratus Lucullus – Non sciebas Lucullum hodie cenaturum esse apud Lucullum?".
Traduzione
Lucio Lucullo fu il piu ricco tra i romani, poichè essendo stato mandato contro Mitridate in Asia come console, si era impradonito di ingentissimi bottini di guerra ed era ritornato a Roma con molto bottino.
Allora aveva costruito splendide ville ad un altissimo costo.
Questo ebbe una bellissima villa presso Tuscolo, ornata con porticati e stanze, fornita di magnifici triclini e preziosi tablini.
Una volta, essendo venuto Pompeo in una delle sue ville a trovarlo e avendogli detto che senza dubbio la casa fosse molto amena in estate, ma meno adeguata in inverno, Lucullo: "Ritieni forse - disse - che io ne sappia meno delle rondini, le quali cambiano casa quando arriva l'inverno?"
Infatti aveva altre ville in regioni più calde, nelle quali era solito passare l'inverno.
Lo sfarzo dei banchetti corrispondeva alla magnificenza della villa, egli, infatti banchettava così splendidamente che nessuno mai poteva preparare banchetti più suntuosi.
Tanto che i conviti splendidi e sontuosi furono chiamati "luculliani".
Essendo stata una volta servita una cena modesta, rimproverò pesantemente il cuoco, e poichè quello si scusava e diceva di non ritenere di dover preparare un lauto convito dal momento che nessuno era invitato alla cena : "Che cosa? - replicò irato Lucullo - oggi non sapevi che Lucullo avrebbe cenato presso Lucullo?".

Skuola.it © 2023 - Tutti i diritti riservati - Cookie&Privacy policy - CONTATTACI
ULTIME RICERCHE EFFETTUATE